O kadar tadım yok ki, yazasım da yok aslında. Ama sinirimi atabilmek için az da olsa yazmam gerek.
Hani bizim balkona bir kumru ailesi yuva yapmıştı ya. Günlerce anne baba tek tek çöp taşıdı yuva için. Sonra bir yavru belirdi, sabahları annesi babası uçup gittiğinde o da balkondaki yuvada tepeden bize bakıyordu. İnci Kız bu kuşla bir konuşuyordu ki, görmeniz lazım. Kuş daha yavru ya, tüyü kanadı tam da oluşmamıştı.
Benim eve temizliğe gelen işgüzar kadın yüzünden yavru kuş yuvadan düştü.
Kadın o kadar cahil ki a dostlar. Kaç defa dedim. Sakın yuvayı elleme, çıkıp bakayım deme, hayvanı rahatsız etme diye. Bu sabah arka balkona baktım ki ne göreyim. Bizim kadın pervaza çıkmış, kafasını yuvanın içine daldırmış. Yavru kuş da korkup kaçayım derken duvara tosladı, sonra balkonun zeminine düştü. Bizim kadın yere atlayınca da kuş hepten korktu ve kendini balkondan boşluğa bıraktı.
Sanırım yarım yamalak kanadıyla karşıki ağaca kondu ama yuvaya geri gelmedi, gelemedi. Sabahtan beri bakıyorum, yok. İndim aşağı bahçeye, bakındım, yok. Akşam oldu, anne geldi, tellerde gördüm. Baktı yuva boş, uçtu gitti.
Şimdi bunca emeğe yazık olmadı mı? Bir akılsız yüzünden bir yavru heba oldu.
O kadar sinirliyim ki, anlatamam. Kadını boğasım geldi, yutkundum. Zaten suyu ısınmıştı, bu da son damla oldu.
Onbeşte bir temizliğe yardımcı arıyorum, duyurulur.
“yuva bozanın yuvası bozulur” diye korkutsaydın keşke.. of çok sinir bozucu.. o sersem de üzülmüştür de artık olan oldu 🙁
doğru, üzülmüştür belki ama işte göz göre göre, dememe rağmen oldu, ona üzülüyorum. Bu arada İnci de habire beni balkona sürüklüyor, kuşu soruyor, iyi mi? O da anladı kuşun yokluğunu 🙁
tamam üzülmeyin artık.. hayat.. üstelik belki biri bulmuş evinde besliyordur.. ama kadını yolla gitsin.
konuyu değiştireyim.. Küçük Buda filmini seyretmiş miydin.. (Bertolucci). geçtiğimiz haftadan beri evde tesadüfen Tibet filmleri haftası yaptık.. önce Tibette 7 Yıl, sonra Küçük Buda.. seyretmediyseniz mutlaka tavsiye ediyorum Küçük Buda’yı. youtube da var.
böyle İnci’nin de fotoğraflardan gördüğüm kadarıyla tabi.. şimdilik küçük vücuda hapsolmuş, çok görmüş geçirmiş, bir ruh, bir küçük buda havası var 🙂 bıcı bıcı yanaklarını mıncırsan.. “ben herşeyin farkındayım, komik birşey yok” diycek gibi.. kuşun yokluğunu farketmiş olmasına hiç şaşırmam..
İzlemiştik ama yeniden izleyelim 🙂
Olabilir, Inci’nin öyle bir hali var doğrusu. Ama belki de tüm çocuklarda var da biz yakinen bir tek İnci ile muhattabız diye bize öyle geliyordur :p